| Interview Tomozawa โคะทะโอะ นิทรรศการ " Kotao Tomozawa Solo Exhibition "SPIRALE""

——1 ปีนี้ การแสดงงานศิลปะของศิลปินเดี่ยวได้รับการจัดอย่างติดต่อกัน แรงบันดาลใจที่ปลุกเร้าให้การกระทำ ที่ว่าพรรณนาถึงภาพวาดเป็นอะไร

it สนุกสนานพรรณนา แต่ "อย่าวาดนี่ได้" และวาดสิ่งไม่น่าสนใจ พอ "วาดนี่ไม่ได้แล้วแต่สถานการณ์ไม่ใช่หรือ" ตัดสินใจเกี่ยวกับเรื่อง และ it สนุกสนานท้าทายนั่นอย่างกล้าหาญ เลือกสีและแสงที่ไม่เคยใช้มาใช้จนบัดนี้ หรือท้าทายท่ามกลางนะนดะคะนดะอิสึโมะตัวเองดังนั้น ถึงอาจจะดูเหมือนจะพรรณนาถึงภาพวาดเหมือนกันทุกครั้ง ได้รับความกังวลดี ไม่เป็นไรหรือ ดูเหมือนว่าจะนอน (การหัวเราะ) ถึงมีการรู้สำนึกที่วาดปริมาณบ้าอย่างแน่นอน แต่ไม่เป็นไร เพราะเพลิดเพลิน

——ถ้าพูด โคะทะโอะซะนโทะ Tomozawa เป็นผลงานภาพวาดสีน้ำมันของบุคคลที่คลุมเลน สาเหตุที่ ถึงซีรี่ย์นี้กลายเป็นแกนกลางด้วยการจัดแสดงครั้งนี้ด้วย แต่คิด เพื่อใช้เลนในผลงานของตนเอง

เข้า Tokyo National University of Fine Arts and Music และในกรณีที่ 1 เป็นปัญหาต่อพรรณนาถึงภาพวาดขึ้น โลกนี้ทั้งหมดเป็นการโกหก! ฉันดูเหมือนว่าจะเป็นการโกหกด้วย ดังนั้นการผลิตทั้งหมดหยุดแล้ว แต่ในช่วงเวลาที่เท่ากันพอดี เพื่อนเจอเลนที่ทิ้งไว้ที่บ้าน และใส่จากหัว ตอนสังเกตเห็น ทั้งหมดเช่นความรู้สึกที่สัมผัสจอตาเช่นความรู้สึกที่เข้ามาที่ความรู้สึกหรือจมูกที่ลมหายใจอยู่มารู้สึกสบายอย่างยิ่งงั้น และ รู้ว่าเรื่อง "มีตัวเองอยู่ที่นี่อย่างแน่นอน" และที่วางใจได้บางส่วน และมา

——มีช่วงเวลาที่ถูก "ปมด้อย ที่ว่า ถึงวาดอะไร ก็ลื่นๆ แล้ว กวนใจ หรือ"

พอฉันพรรณนา ความคิดที่ให้วาดดูเหมือนจะกำลังจะละลายด้วยรูปจำลองยิปซัมหรือกระดูกวัวหรือการสอบเข้าหมดเลยแล้ว (การหัวเราะ) พอ "ไม่ใช่ทองสัมฤทธ์" ในกรณีข้อคิดเห็น ถูกพูดกันบ่อยด้วย ผลงานของภาพร่างธรรมดาด้วย และเป็นฉันความยากจน คิดว่า ไม่หมุนแล้ว แต่พูดว่า พรรณนาถึงเลนดีมากกว่า ใครๆ ได้ หรือวาดแล้วได้ และรู้สึกว่า ภาพวาดสามารถทำได้ที่สิ่งที่รู้สึก ในการตัวเองมีชีวิตอยู่ผ่านนั่น ยิ่งไปกว่านั้นเปลี่ยนแปลงจิการบิด และไม่ใช่ว่าทำอะไรก็ และเรียบง่ายอย่างจริงใจ และพรรณนาเท่านั้น และแข็งแรงอย่างยิ่ง พอแสดง คิด

——"สิ่งที่รู้สึก ในการมีชีวิตอยู่" เป็นเรื่องแบบไหนกันเถอะอย่างเป็นรูปธรรมหรือ

พอมีชีวิตอยู่ รู้สึกถึงความกดดันและความเผ็ดเป็นสำหรับใคร เป็นเรื่องเช่นนั้นตัวอย่างเช่น เลนเป็นภาพพจน์อย่างการช่วยเพื่อนั่น แต่ดูเหมือนมีคนที่เห็นเลนเองการกดพร้อมๆ กันอยู่ด้วย ความรู้สึกหลากหลายโดยคนที่ดูภาพวาดฉัน มีสิ่งที่ตัวเองไม่คาดคิดท่ามกลางด้วย

——บุคคลที่ของถูกปกคลุมด้วยเลนที่กลายเป็นความคิดอาจมีกรณีตุ๊กตาของเด็กทารกในกรณีคุณ Tomozawa เอง เป็นการกำหนดตำแหน่งแบบไหนแต่ละอย่างหรือ

"ตัวเอง" กลายเป็นแกนกลางของหัวข้อของผลงานนี้ คิดว่า ผลงานของความคิดเรียบง่าย และตัวฉันเองที่คลุมเลนพรรณนาถึง "มนุษย์ที่ตอนนี้มีชีวิตอยู่ที่นี่" จริงๆ ได้ดังนั้น ตุ๊กตาเป็นความรู้สึกที่เหมือนกับ test bed แบบเทียบให้เห็นความต่างหรือ เพราะอาบเลนด้วยทั้งร่างกาย และกระโดดจากลูกตา และใช้ ตอนทำเรื่องยากในมนุษย์ แต่ฉันมีตุ๊กตาที่ชื่อว่ารุคิที่ใช้เสมอตั้งแต่เด็กทารก และมีความรู้สึกเหมือนกับตัวแทน พอเป็นตัวเองและนอกจากรุคิ นานๆทีมีทำให้เพื่อนเป็นโมเดลแทบจะไม่อย่างยิ่งด้วย นานๆทีเพื่อนที่พิเศษ ที่ว่าของถูกอยากปกคลุมด้วยเลนปรากฎตัว (การหัวเราะ) ถึงนี่เหมือนกับรุคิด้วย แต่มีความรู้สึกอย่างสมุดบันทึกด้วย เพราะความสัมพันธ์กับตัวเองและเพื่อนตอนนั้นปรากฏอยู่ในภาพวาดด้วย

——พอดูเลนที่วาดโคะทะโอะซะนโนะ Tomozawa ตาไปวิธีรินจุดสูงสุด มีสิ่งที่ยึดติดหรือ

วิธีรินจุดสูงสุดสำคัญอืม เพื่อนำออก ว่าความรู้สึกของเลนที่เปลี่ยนแปลงไปโดยไม่มีเป้าหมายหยุดเป็นความรู้สึกที่แปลกแยกที่จำ ตอนสิ่งส่องแสงแวววาว ใส่จุดสูงสุดอย่างใจกล้ากับโกริ แต่ถูกโกรธ ถ้าอาจารย์ศิลปะดูนี่พรรณนา และเป็น (การหัวเราะ) เพราะถูกบอกว่า อย่าใช้กับสีขาวสว่างจ้าเท่าไหร่ แต่คิดว่านั่นเป็นไม่มีมะเร็ง และเทะกำลังจะคิด "รู้สึกแย่เล็กน้อย" และ "ได้รับ และอยู่" และใส่เทะไปตัวเองก็ ความไม่เป็นธรรมชาติปรากฏตัว และระคายเคืองตาของคนดูหน่อยงั้น ถึงถูกบอกว่า ภาพวาดฉันที่เป็นจริงดี ไม่ที่เป็นจริงเลย และไม่อร่อยดังนั้น ถ้าคนดูดู อาจจะคิดอย่างหยาบๆ แต่ทำนั่นอย่างกล้าหาญ

——ผลงาน Tomozawa โคะทะโอะซะนโนะ สีรุนแรงด้วย ในตนเอง จับสิ่งที่เรียกว่าสีได้อย่างไร

ตัวเองใช้สีที่ยางในปล่อยไม่ได้ทั้งอย่างนั้น ผสม จนกว่าถึงช่วงเวลาคิดออก และใช้สีรัก เป็นความรู้สึกที่รักสีพบ เพื่อถอนตัวตอนนั้นทุกครั้ง และทา เพราะถูกบอกว่า ทำสีเดียวกันไม่ได้อีกแล้ว ถึงอาจจะเปลี่ยนกับสีจินตนาการถึงภาพ

——ผลงานอาจจะเริ่มจากสีที่ประสบที่โอกาสครั้งเดียวในชีวิตทำอย่างนั้นหรือ

มี I mean อาจจะไปโดยปกติ สีวาดภาพทั้งหมดที่วางตรงบริเวณมหาวิทยาลัยรับผลกระทบของสีวาดภาพอื่นด้วยเหตุผลบางอย่างนอกจากนั้น เพราะอุปกรณ์สีน้ำมันไม่แห้งอย่างทันทีทันใด ที่นี่สีวาดภาพนี่นี้ สีวาดภาพนี้ถูกตัดสินใจเกี่ยวกับ เพราะอะคริลิกแห้ง พอวาดเบื้องหลังเสร็จ และเริ่มวาดผิวของบุคคล สีของเบื้องหลังเข้าที่นั่นอย่างเต็มที่มาด้วย และสีของผิวที่ทำทำอย่างนั้นเข้าไปที่อื่นอีกดังนั้นมาด้วย ทั้งหมดเชื่อมต่อ ภาพวาดสีน้ำมันคาดการณ์ว่า มีอะไรไม่ได้ และเป็นสื่อที่ไม่เข้าร่วมคำตอบจริงๆ แกนพิกัดไม่ระนาบ และดูเหมือนอวกาศ นั่นน่าสนใจ

——ในความหมาย ที่ว่าความสัมพันธ์ระหว่างสีวาดภาพนั้นซึมกันและกัน และพูด อาจจะเหมือนกับความสัมพันธ์ของมนุษย์และเลนในผลงาน Tomozawa โคะทะโอะซะนโนะ

เป็นอุบัติเหตุ! รู้ตัวโดยบังเอิญ ขณะที่ไปพรรณนา แต่เชื่อมต่อ แต่คิดหลายๆ อย่าง และไม่ใช่ว่าพรรณนาบ่อยๆ และเต็มกำลัง และไม่จำมาก ตอนพรรณนา หลังจากพรรณนาเสร็จมักจะคิดว่า " ได้รับ และทำไมคงจะวาดนี่ได้" (การหัวเราะ) น่ากลัวดังนั้น ตอนพรรณนาอีกครั้ง "พรรณนาอย่างไร ถึงพรรณนาขนาดนี้ต่อไป ก็เกิดขึ้นได้

——ให้ถามเกี่ยวกับ "SPIRALE" การจัดแสดงครั้งนี้

ด้วยการแสดงงานศิลปะของศิลปินเดี่ยวที่ที่จัดงานใหญ่ มีจำนวนผลงานที่จัดแสดงมากมายที่สุดจนถึงตอนนี้ด้วย ถึงตัวเองตอนนี้ยังยังเด็ก แต่เพิ่งพรรณนาในการแสดงออกเก่งอย่างเต็มความสามารถ อยากให้ดูด้วยตาเปล่าสดให้ดี ครั้งแรกครั้งนี้และที่เป็นรูปทรง และจัดแสดงผลงานด้วย นั่นที่ต้องอ่านด้วย

——ถึงผลงานใหม่ที่สุดเทียบเท่าการจัดแสดงครั้งนี้จากที่ผ่านมาการผลิต แต่มีส่วนที่รู้สึกถึงการมีวิวัฒนาการแบบของตัวเองหรือ

สุดยอดทุกครั้งแตกต่างกันเป็นเจตนา วิวัฒนาการดังนั้น……เดี๋ยวนี้เริ่มพรรณนาถึงภาพวาดที่ใหญ่อย่างมากโอ้แล้ว ดูเหมือนมีความไม่พอใจครึ่งปี และพรรณนาถึงไซส์ที่อันดับ 50 เชิญ "ว้าว" สมัยก่อน แต่เริ่มพรรณนาถึงคนคนหนึ่งใน 2 เมตรที่ชื่อว่าอันดับ 130 อย่างตรงๆ ตอนนี้ได้แล้ว ยิ่งไปกว่านั้นอย่างสดชื่นอย่างมีชีวิตชีวา ถึงเผชิญหน้ากันด้วยความรู้สึกเทะที่ "ใช่พรรณนา" สมัยก่อน แต่พูดว่า วาดได้ เพื่อให้หายใจตอนนี้หรือ ร่างกายจำคงจะได้ เพราะพรรณนาเยอะ

——เวลาพรรณนาในภาพวาดเล็กและภาพวาดใหญ่เผชิญหน้ากัน และทางท่าทางจะไปเปลี่ยนด้วย

งงอืม พอใหญ่ เพราะแม้แต่ริมฝีปากใหญ่กว่าหน้าฉัน แต่นั่นมีอารมณ์ดี รู้ว่าเหตุผลเป็นภาพวาดเล็กแล้ว เป็นดูเหมือนแก้ไขนั่นแบบจริงจังด้วย เพราะเข้าใจที่ที่คิด พอแปลกได้ และผล "ภาพวาดที่รู้สึกแย่กับโทะชิทะไม่มีค่าวาดได้ดี" ดูแล้ว ภาพวาดใหญ่เข้าใจยาก และฝ่าผ่านด้วยการพึ่งความรู้สึกที่บริสุทธิ์ ที่ว่า "ทำ" เท่านั้นแต่ได้ แค่ไม่ใช่ภาพวาดที่ที่ดีเท่านั้น และรู้สึกถึงความกระตือรือร้น และพูดกับภาพวาดสดชื่น หรือภาพวาดที่รู้ ว่าทำไมฉันอยากพรรณนาถึงนั่นสามารถทำได้ดังนั้น

——ฟังดนตรีว่าแต่ว่า ตอนพรรณนาหรือ

ฟัง เดี๋ยวนี้ฟัง NEU! หรือผู้ชายปลาหรือคุณชินทะโระ ซะคะโมะโทะของประเทศเยอรมนีดี อาจจะมีปล่อยภาพมากมายแต่ เพราะถูกลากในเนื้อเพลงอย่างเต็มที่แล้ว และคิดว่า ปิดตาอันที่จริง และอยากยังฟังแล้ว กับ "นกของไฟ" หรือ full house" หรือ "บ้านแบบห้องแถว" (การหัวเราะ) แล้วอาจจะปล่อยสภาพที่แท้จริงของเกมหนังสยองขวัญที่ YouTube พอพรรณนาถึงภาพวาด ไม่มีมากกว่านี่ และโดดเดี่ยว เพราะท้าทายการต่อสู้น่ากลัวด้วย 1 คนตัวเอง ถ้ามีคนที่กลัวกว่าตัวเองด้วยสภาพที่แท้จริงของเกมหนังสยองขวัญอยู่ พูดว่า รู้สึกโล่งอกได้หรือ

——ภาพอย่างนั้นอาจจะส่งผลกระทบต่อผลงานหรือ ว่าการจัดแสดงครั้งนี้ประกอบด้วยผลงาน "บ้านแบบห้องแถว" คล้ายตัวอย่างเช่น…….

มีนั่นอืม (การหัวเราะ) รู้สึกว่า ไม่มีผลกระทบโดยปัจเจกบุคคล เพราะมีส่วนที่พัดพา เพื่อทำให้หัวว่างเปล่าด้วย แต่จำ พอพัดพาภาพนี้ ตอนพรรณนาถึงภาพวาดนี้

——ตนเองแรก " KOTAO" หนังสือรวบรวมบทประพันธ์นำ และตลอดระยะเวลาจัดแสดงครั้งนี้ ถูกขาย กลายเป็นเนื้อหาแบบไหนหรือ

ถึงภาพยนตร์สารคดีจนถึงปัจจุบันถูกใส่ตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ของปีที่แล้ว แต่ถูกเกิดการควบแน่นตัวเองที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างแน่นหนา อินเดะซุโยะเนะเอะโมะ (การหัวเราะ) ที่สุดยอดโดยปัจเจกบุคคล พอมีระยะเวลานั้นไม่ได้สำหรับตัวเอง และดู เพราะเข้ม แล้วโนะทะดะซะนนิช่างภาพถ่ายรูปของผลงาน และทาน แต่เท่ จนนี่อันตราย ถึงมีเป้าหมาย ที่ว่า "ภาพวาดเช่นนี้ดี" ก่อนพรรณนาเสมอ และว่าแต่ว่าวางพู่กัน "เสร็จ" ดูรูปถ่ายที่ไม่ซ่อม และคิดว่า " อะฉันพรรณนาถึงภาพวาดเท่เช่นนี้จริงๆ" ถึงผลงานฉันไม่ซ่อม แต่คิดว่า ถ่าย และเสร็จเป็นครั้งแรกไม่ใช่หรือแล้ว คิดว่า กลายเป็นในหนังสือรวบรวมบทประพันธ์ที่ภาพวาดฉันดูด้วยสภาพที่สวยที่สุดได้ดังนั้น

——ใช้เวลาที่เข้มอย่างนั้นหรือ

ตอนสร้างผลงานของ infantility ที่ถูกรวมในหนังสือรวบรวมบทประพันธ์นี้ ถึงเป็นการพูดส่วนตัว เป็นคดี ที่ว่าบ้านหายไปแล้ว หลังจากนั้น ￥9,250 ค่าเช่าหลังผ่านการใช้ชีวิตที่บ้านส่วนแบ่ง ไปถึง (สิ่งของอุบัติเหตุ) วันนี้ ในหนังสือรวบรวมบทประพันธ์นี้ "เป็น Fujikyu Highland" อย่างนั้นดื่ม และเวลาสำหรับความวุ่นวายสั้นลง