| " อะอิโทะอะอิมะอิ" การเรียกหุ้นคืนบริษัทแม่ทั้งหมด Vol.2 " สมุดบันทึก city_logue ชิบุยะ" ทะเคะชิวมะนคิ (บรรณาธิการ) อะยะ ยะซุดะ (ช่างภาพ)

ทะเคะชิวมะนคิ (บรรณาธิการ)

ปีพ.ศ. 2531 การเกิดจังหวัด โตเกียว บรรณาธิการ หลังจากสร้างต้นอ่อนโนะมุระสาเหตุและ She is ของเพื่อนร่วมงานเป็นอิสระพร้อมกันในฐานะ me and you "คอเลกชั่นของการพูดโต้ตอบเพื่อฉันและคุณแสงเล็ก" ( twililight ) ตีพิมพ์ "ข่าวคราวสมุดบันทึกของ me and you" กับ "เมืองที่จำฉันได้"
Instagram ( @l_u_l_u )

| ชิบุยะสมุดบันทึก กลางวัน

2024/10/24 วันพฤหัส
วันนี้แสงอาทิตย์พระอาทิตย์สว่างจ้าตั้งแต่ตอนเช้า และยุอยู่ที่ความแข็งแรงของแสงที่ดูเหมือนจะม้วนขึ่นไป 1 ใบอะไรที่คลุมท้องฟ้าด้วยการเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศ ทั้งๆ ที่เป็นเดือนตุลาคม เปลี่ยนเครื่องแต่งกายแล้ว และไม่รู้ว่า ใส่อะไรได้อาทิตย์ที่แล้ว ถ้ามีคนแขนสั้นอยู่ด้วย ผู้คนที่เดินชิบุยะมีคนของนิทด้วยด้วย ผ่านเมือง love hotel ขณะฟังเสียงของรถหาเสียงเลือกตั้ง และเพื่อการประชุมของงานที่โดะเกะนซะคะ ผ่านด้านข้างของแบบฉันราเมนเกลือใกล้กับสำนักงานที่ทำงานสมัยก่อน ตอนพูดที่นี่ถึงตอนเช้า ขณะดื่มเบียร์กลางดึก กลับโดยรถแท็กซี่เกือบทุกวันผ่านทางหลวงหมายเลข 246 เขียนความคิดต้มจนน้ำงวดลงถึงทวิตเตอร์ และดับทันที เป็นการทำผิดพลาดของเมือง ว่าเป็นการทำผิดพลาดอายุ ว่าทำเรื่องเช่นนี้เท่านั้นเป็นสาเหตุกลางดึกหรือ

การประชุมจบ และลงโดะเกะนซะคะ และหันเข้าหาถนนริมสวนสาธารณะ ฉันที่เป็นเมื่อไรใส่ให้เต็มในหัวด้วยคำสัญญาที่ไม่รู้จักดีกับคนที่ไม่รู้ ว่าคาดหวังความสัมพันธ์แบบไหนความรู้สึกดีใจที่อยากหมดขึ้นมาความรู้สึกการหมดหวัง ที่ว่าทำไมคงจะเกิดเรื่องเช่นนี้แล้ว ขณะเดินทางนี้ นึกขึ้นมาในท้ายที่สุดจนกระทั่งเร็วๆ นี้แล้ว ทั้งๆ ที่ลืม ตัวเองเสียใจอย่างแน่นอนด้วย และอาจจะทำร้ายใครสักคนพร้อมๆ กัน พอเดินชิบุยะ น่าขายหน้าขึ้นส่วนที่ไม่สวยถูกแทงที่ตรงหน้าให้ดีด้วย พอจำได้ ตึกที่น่าจะอยู่ทางขวามือถูกทำลายโดยสิ้นเชิง หุ่นยนต์ของแบบหมาเดินไปทาง ถึงอนาคตมากขนาดไหนสิ่งกำกวมที่ไม่ขยับด้วย 0 และ 1 เท่านั้น ก็คิดแบบรางๆ พอน่าจะที่เด็ดขาด

เดินถนนริมสวนสาธารณะพร้อมกับแม่หลายครั้งโดยลำพังมา ปี 90 ถึงปี 00 PARCO ชิบุยะซื้อเสื้อผ้าของซุคะสำหรับฉันที่เป็นนักศึกษาที่สถานที่ที่การชื่นชมอัดแน่น และดู logos และห้องแสดงผลงานศิลปะพาร์โก้ที่อยู่ชั้นใต้ดิน และกลับเป็นความสนุกสนานเหนือสิ่งอื่นใด ลองรู้สึกถึงเมืองนี้ดู ขณะเหยียบถนนริมสวนสาธารณะด้วยความรู้สึกเท้าที่ลงโดะเกะนซะคะ และปีน และปิด เพราะ ถึงลดลง และอาคารเพิ่มขึ้นมากแค่ไหนภูมิประเทศนี้ ก็คงเหลือไว้ต่อไป

อะยะ ยะซุดะ (ช่างภาพ)

ปีพ.ศ. 2542 การเกิดจังหวัด ไอจิ ช่างภาพ มีบทบาทสำคัญด้วยโฆษณาและนิตยสารเหล็กภาพยนตร์ใบโฆษณา รับผิดชอบเหล็ก ที่ว่า "มีภาพยนตร์อยู่ในฟิล์มฤดูร้อน"
Instagram ( @i__am_a__loser )

| ชิบุยะสมุดบันทึก ตอนค่ำ

2022/12/11 วันอาทิตย์
เพื่อ หลังจากทำการไปปิกนิกที่ k เพื่อนและละแวกของมหาวิทยาลัยเจอกับ q ออกไปข้างนอกกับเมืองของชิบุยะเวลากลางคืน หลังจากทำกำหนดการของกันและกันให้เสร็จอย่างนี้พบบางครั้งที่ชิบุยะที่เป็นจุดกลางของบ้านแต่ละ และแบ่งปันอาหารเย็นที่แต่ร้องไห้ที่ทำอะไร และดื่มน้ำชาหลังอาหาร และ q เป็นเป็นพิเศษความสัมพันธ์ที่ยืนในที่สุดที่ใต้ดินถึงบริเวณใกล้เคียงรถไฟเที่ยวสุดท้าย และพูด และกลับบ้านแต่ละไปอีก เราเข้าการรอรวมอันดับสูงที่สุดการดื่มชาวันนั้นที่ชิบุยะ และมะนาวนี้ที่ถูกติดไว้ที่แซนด์วิชปลาทูน่าฟังเรื่องเล่าที่ไม่สนใจอีกแล้วที่ชิ้นเล็กๆ ไม่ใช่อะไรพอดีของมะนาวแผ่นตัดบางๆ ที่นั่งน้ำมะนาวที่เพิ่งดื่มและเหตุการณ์ที่มีต่อสัปดาห์นั้นทางการสรุปย่อ
ทำการทำบัญชีให้เสร็จ และย้ายไปเจ้าภาพรอยัลของโดะเกะนซะคะ เพราะจังหวะเหมาะของการถอนตัวแล้ว มีความทรงจำที่ถูกสั่งสอน เพื่อให้ผ่านในลูกค้าจากที่นั่งพิเศษที่กั้นเป็นส่วนตัวข้างหน้าต่างที่ร้านค้าที่ฉันแสดงการทำงานพิเศษสมัยก่อน และร้านค้านี้ก็ถูกแนะนำที่ที่นั่งพิเศษที่กั้นเป็นส่วนตัวที่ข้างหน้าต่างส่วนมาก ว่าดูเหมือนว่า คิดว่า คนยิ่งใหญ่ของเจ้าภาพรอยัลเป็น ว่า "ฟุมุที่นั่งพิเศษที่กั้นเป็นส่วนตัวที่ข้างหน้าต่างในท้ายที่สุดดีที่สุด" และถูกผ่านที่นั่งนั้นในคนที่จำนวนมากเท่าที่สามารถทำได้หรือ ดะโทะอิอิเนะ ฉันสั่ง fish and rice casserole คอสโมกับ q ที่พาเฟ่ต์ของแอปเปิ้ล นับคนหนุ่มสาวที่มองเห็นงานการปิดร้านของ LOTTERIA และรวมตัวกันหน้าร้านเหล้าระดับชาวบ้าน ขณะที่รอการสั่งเสมอ และดูผู้เดินเท้าข้ามอันตราย และ "อันตราย และคิด กับ..."
พูดว่า q ทำงานวันนั้น และเขียนบ่อย จนคุ้นเคยบางอย่าง และให้สมุดยืม "การฝึกฝนของการสังเกต" พอฉันไม่ทำเวลา คณะการสังเกตหนึ่งคนริมหน้าต่างที่นั่งพิเศษที่กั้นเป็นส่วนตัวดำเนินไปอย่างดีด้วย และรู้สึกสดขอบคุณ พอเข้าใจแล้ว ตอนค้นพบรูปทรงและการออกแบบของเมืองที่มองผ่านไปเสมอ ถ้าเวลาปิดทำการมา ขณะที่เทชาฝรั่งสวรรค์ในร่างกายการปรับอากาศเดะยะยะโนะโบะเซะทะ และการออกอากาศการปิดร้านและ "แสงจันทร์" ของ Debussy ในความฝันไหลออกการหมดเวลา เพื่อให้หนีจากลมและฝูงชนเย็นพัด หนีเข้าไปในย่านร้านค้าชั้นใต้ดิน และคุยนานถึงบริเวณใกล้เคียงรถไฟเที่ยวสุดท้าย และกลับแต่ละเมืองวันนั้นไปอีก

ปีพ.ศ. 2567 ออกไปที่ชิบุยะเวลากลางคืนเกือบทั้งหมดหายไป เรายืมห้องที่โตเกียว และอาศัยอยู่พร้อมกันในท้ายที่สุด ถ้าไม่ขึ้นอุตส่าห์รถไฟ กลับสถานที่เดียวกัน และดื่มน้ำชาได้ด้วยถ้วยชา ถ้าปรากฏตัวรอบๆ โต๊ะอาหารด้วยโต๊ะใหญ่ของชีวิตประจำวันจากอ่างอาบน้ำ q พูดเรื่องแปลกเสมอ และให้ทัศนคติที่ใหม่เหมือนเดิม ( ตอนฉันพยายามใช้ Mascarpone พอประมาณระหว่างนี้ ถูกบอกว่า เป็น ว่า "ควรจะใช้เหมือนกับมงกุฎของพระสันตะปาปาอีก" ) ที่ดูเหมือนจะแสดงความคิดที่เหมือนกับสุนัขพันธุ์ชิวาว่าโดยใส่เสื้อผ้าเกี่ยวกับกล้ามเนื้อที่ไม่เดินด้วยกำลังของตนเองที่มงกุฎของพระสันตะปาปาอยู่ที่โอะโมะเทะซะนโดะ ถึงใช้ชีวิตที่สะดวกเกินไป แต่คิดว่าเวลาโน้นที่รักบางครั้ง ถ้าหนาวขึ้นอีกสักหน่อย ไปจ้องไปที่เมืองของชิบุยะข้ามหน้าต่างแก้วเย็นจากที่นั่งพิเศษที่กั้นเป็นส่วนตัวกันเถอะ